Τίτλος εργασίας: Ναυτικό Πάρκο Ιωαννίνων
φοιτήτρια: Μαλτέζου Δήμητρα
ημερομηνία παρουσίασης: Ιούνιος 2018
μάθημα: Διπλωματική εργασία
επιβλέπων καθηγητής: Πανηγύρης Κωστής
σχολή: Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
τμήμα: Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών
Η παρούσα διπλωματική εργασία παρουσιάζει μια πιθανή προσέγγιση σχεδιασμού ενός πάρκου που αφορά το παραλίμνιο μέτωπο της πόλης των Ιωαννίνων και ειδικότερα το τμήμα στο οποίο στεγάζονται οι ναυτικές αθλητικές εγκαταστάσεις (κωπηλατικός όμιλος Ιωαννίνων). Η πρόταση βασίζεται σε πραγματικά δεδομένα και στοιχεία και δίνει λύση σε υπαρκτά πρόβληματα που αντιμετωπίζει ο Ναυτικός Όμιλος αλλά και η πόλη των Ιωαννίνων. Η εργασία εξελίσσεται με βάση δυο κινήσεις. Η πρώτη αφορά την κίνηση παράλληλα προς τo παραλίμνιο μέτωπο και η δεύτερη την κίνηση προς αυτό.
Πιο συγκεκριμένα, το ναυτικό πάρκο, και συνεπώς οι αθλητικές εγκαταστάσεις κωπηλασίας, απλώνεται μπροστά από τη μοναδική προσβάσιμη όχθη της λίμνης από τη πόλη. Παρόλα που η θέση του είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη λίμνη, η πρόσβαση από μια παραλίμνια πορεία απουσιάζει, καθώς και η υφιστάμενη ποδηλατική- περιπατητική διαδρομή της πολής σταματά “άδοξα” λίγα μέτρα πριν το Ναυτικό Όμιλο στη περιοχή του Μάτσικα. Γίνεται λοιπόν μια προσπάθεια επανασχεδιασμού του ναυτικού πάρκου Ιωαννίνων με νέες κτιριακές εγκαταστάσεις, που φιλοξενούν το απαραίτητο πρόγραμμα, και μια υπερυψωμένη διαδρομή που που ουσιαστικά ενώνει τον υφιστάμενο πεζόδρομο. Σκοπός της εργασίας αποτελεί η ανάδειξη του ναυτικού αθλητικού κέντρου της πόλης και ταυτόχρονα η αντιμετώπιση του παραλίμνιου πεζόδρομου- ποδηλατόδρομου σε συνδιασμό με τις κωπηλατικές εγκαταστάσεις.
Η ιδέα της υπερυψωμένης διαδρομής προέκυψε από τις απαιτήσεις του αθληματος της κωπηλασίας. Οι κωπηλάτες μεταφέρουν οι ίδιοι, με τα χέρια τους, τις κωπηλατικές λέμβους από τα λεμβοστάσια εώς τις εξέδρες πρόσβασης στον υδάτινο στίβο. Το βαρός των λέμβων αλλά και το μήκος τους απαιτεί την άμεση πρόσβαση στα νερά της λίμνης Παμβώτιδας. Συνεπώς μια συχνή παράλληλη διαδρομή πεζών και ποδηλάτων στο επίπεδο του πάρκου θα εμπόδιζε την διεξαγωγή του αθλήματος.
Ο σχεδιασμός του πάρκου αναπτύχθηκε σε δύο επίπεδα. Το πρώτο αφορά το επίπεδο του πάρκου και το δεύτερο έχει να κάνει με τη παραλίμνια διαδρομή, συνδέοντας τα αντίστοιχα με την κίνηση προς τη λίμνη και τη κίνηση παράλληλα προς αυτή. Ουσιαστικά, το πάρκο αποκτά ένα δημόσιο χαρακτήρα που μπορεί να φιλοξενήσει τους κατοίκους της πόλης, τους αθλητές του ομίλου, τους επισκέπτες, τους θεατές, αλλά και μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις. Σε συνδιασμό με την κατασκευή της ανυψωμένης από την στάθμη της λίμνης ποδηλατικής - περιπατητικής διαδρομής, που κυματίζει ανάμεσα από το φυσικό τοπίο και τις κωπηλατικές εγκαταστάσεις, το πάρκο γίνεται προσβάσιμο τώρα και από την παραλίμνια ζώνη. Η κίνηση αυτή ενεργοποιεί την συνεχόμενη περιμετρική πορεία πεζών και ποδηλάτων γύρω από τη λίμνη, η οποία απουσίαζε εώς τώρα.
Στην πορεία από τη πόλη προς τη λίμνη αλλά και σε σημεία της περιπατιτηκής- ποδηλατικής διαδρομής συναντώνται οι κτιριακές εγκαταστάσεις, που στεγάζουν το βαρύ κτιριολογικό πρόγραμμα του ομίλου και τις σχετικές χρήσεις. Οι κτιριακές δομές ξεπροβάλλουν από το έδαφος και δημιουργούν συνθήκες εκατέρωθεν που συμβάλλουν στη λειτουργία του ναυτικού πάρκου.
Στόχος της εργασίας υπήρξε η προβολή του ναυτικού ομίλου και του πάρκου της πόλης ως ένα δημόσιο και προσβάσιμο αθλητικό κέντρο που φιλοξενεί εκτός απο αθλητές, κατοίκους και επισκέπτες των Ιωαννίνων. Ταυτόχρονα όμως επιδίωξη ήταν μια νέα αντιμετώπιση του παραλίμνιου μετώπου με τρόπο που συνλειτουργεί με το Ναυτικό Όμιλο Ιωαννίνων και συνυπάρχει αρμονικά με το λιμναίο τοπίο.
