Τίτλος: Λουτρικές εγκαταστάσεις στο άκρο της Ρόδου
Υπότιτλος: Από την Πλατεία 100 χουρμαδιών στην Πλατεία ενυδρείου.
Φοιτήτριες: Κορακάκη Αντωνία, Μαυρικάκη Βασιλική
Επιβλέπων καθηγητής: Σκουτέλης Νικόλαος
Πολυτεχνείο Κρήτης, Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών
9 Σεπτεμβρίου 2014
Υπότιτλος: Από την Πλατεία 100 χουρμαδιών στην Πλατεία ενυδρείου.
Φοιτήτριες: Κορακάκη Αντωνία, Μαυρικάκη Βασιλική
Επιβλέπων καθηγητής: Σκουτέλης Νικόλαος
Πολυτεχνείο Κρήτης, Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών
9 Σεπτεμβρίου 2014
Στο πλαίσιο της διπλωματικής εργασίας, μελετάται τμήμα του βόρειου τριγώνου της πόλης της Ρόδου, με κατ' εξοχήν τουριστικό χαρακτήρα.
Το ενδιαφέρον εστιάζεται στον άξονα μεταξύ μιας πράσινης πλατείας με φοινικόδεντρα, της πλατείας ‘100 χουρμαδιών' και της πλατείας στην οποία χωροθετείται το κτήριο του Ενυδρείου της Ρόδου. Στην απόληξη της επανασχεδιασμένης πλατείας ‘100 χουρμαδιών', υποστηρίζεται η πρόταση δημιουργίας υπόσκαφων λουτρικών εγκαταστάσεων αλλά και δύο δευτερευόντων συμπληρωματικών λειτουργιών εστίασης και αναψυχής.
Δεδομένης της μεγάλης τουριστικής ανάπτυξης του νησιού, που καθορίζει και το χαρακτήρα της περιοχής μελέτης, επιλέγεται η χωροθέτηση δημόσιων λουτρών, σ' ένα τόπο γαλήνιο και νοσταλγικό, με φόντο το Αιγαίο Πέλαγος και τα παράλια της Τουρκίας. Έτσι, η εν λόγω επέμβαση στοχεύει, αφενός στην ανάδειξη μιας νέας τουριστικής ταυτότητας για την πόλη και αφετέρου στην αναζωογόνηση του άξονα και τη δημιουργία ζωντανών πεδίων δράσης, επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης για τους ντόπιους, όλους του μήνες του χρόνου (αντιμετώπιση του ζητήματος της εποχικότητας).
Προτείνεται, η ανάπλαση της πλατείας ‘100 χουρμαδιών' και η απόδοση των δρόμων που την περιβάλλουν στους πεζούς, η οργάνωση της φύτευσης σε γραμμικά παρτέρια, για τον τονισμό της κατακορυφότητας της πλατείας, η προσθήκη ποωδών, αρωματικών φυτών (λεβάντες, δεντρολίβανα κ.ά), η χωροθέτηση ενός υδάτινου άξονα, κεντρικά της πλατείας, αλλά και η αναδιαμόρφωση των δαπεδοστρώσεων (χρήση βότσαλου για σηματοδότηση προσβάσεων, διαδρομών). Ταυτόχρονα, γύρω από τους κορμούς των δέντρων, προτείνεται η οργάνωση καθιστικών επαρκώς σκιασμένων από τις φυλλωσιές των δέντρων.
Μέσω της σύνθεσης, επιδιώκεται η αρμονική συνύπαρξη μεταξύ των νέων κτηριακών όγκων, του κτηρίου του Ενυδρείου και του φυσικού τοπίου, η οποία και αντιτάσσεται σ' αυτή την πολυώροφων ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων του βόρειου τμήματος της πόλης, που υψώνονται επιβλητικά. Προς επίτευξη αυτής της αρμονίας, οι υπόσκαφες εγκαταστάσεις υπονοούνται στο επίπεδο της πλατείας, με αίθρια, που διατρυπούν το έδαφος, σχισμές αλλά και με ήπιες υπέργειες εξάρσεις (όγκους). Ταυτόχρονα, με τη βύθιση του κτηρίου στο έδαφος, εξασφαλίζουν το επιθυμητό αίσθημα ανεξαρτησίας του επισκέπτη , ο οποίος καθώς αποκόπτεται από τον «εξωτερικό» κόσμο, «μυείται» σταδιακά στη διαδικασία του λουτρού.
Η μύηση του επισκέπτη, ξεκινάει από την απόληξη της Πλατείας 100 χουρμαδιών, στην οποία και χωροθετείται μια ραμπόσκαλα μεγάλου μήκους (δραματικότητα), που επιτρέπει τη βαθμιαία κάθοδό του και την προσέγγιση του χώρου. Πάνω σ' αυτή τη βασική κίνηση, που συνδέει υπογείως και την ίδια την πλατεία με το Ενυδρείο, το κτήριο εξελίσσεται και οι θερμοκρασίες κλιμακώνονται, από τους ψυχρότερους χώρους (όπως αποδυτήρια και τις πισίνες) στους θερμότερους (χαμάμ, σάουνες). Όμως, πέρα από τις θερμοκρασίες, στους χώρους του λουτρού, εναλλάσσονται και τα χρώματα (γαλάζια, μπλε, πράσινα), τα υλικά (χώμα, βότσαλο, ψηφίδα, μάρμαρο, ξύλο), το φως με το σκοτάδι, οι κλειστοί με τους ανοιχτούς χώρους (γη, ουρανός). Δημιουργείται, έτσι, ατμόσφαιρα μυστηρίου, μέσα στην οποία ο άνθρωπος αλληλεπιδρά με το στοιχείο του νερού με πολλαπλούς τρόπου, βιώνοντας μια βαθύτατη ψυχοσωματική εμπειρία (αρμονία, ευεξία, χαλάρωση).
Ο άνθρωπος «επιστρέφει» στην πραγματική του φύση και ο χώρος αποκτά «ποιητική» διάσταση.