Τίτλος: THE LIGHT BETWEEN
Φοιτήτρια: Καλλή Κοσκόση
Η πτυχιακή αυτή πραγματεύεται την προσωπική εμπειρία τηs διαμονής σε μια ξενοδοχειακή μονάδα και του αργού τουρισμού επεξεργάξοντας τις υφιστάμενες υλικότητες και εναλλαγές των χώρων με ένα τρόπο όπου μπορεί ο επισκέπτης να βιώσει κάθε φορά μια διαφορετική εμπειρία.
Η περιοχή που επιλέχθηκε ονομάξεταε Ζαπάλο, βρίσκεται ανάμεσα της Λεμεσού και τηs Πάφου και είναι ιδιαίτερη λόγω των φυσικών της χαρακτηριστικών. Πλεονέκτημα είναι ότι βρίσκεται απομακρυσμένη από την κατοικημένη ζώνη με αποτέλεσμα να αποπνέει ηρεμία και γαλήνη. Σημαντικό της χαρακτηριστικό είναι οι έντονες υψομετρικές διαφορές δημιουργώντας την αίσθηση του γκρεμού καθώς και η κατάληξη του σε μαλακές επιφάνειες σε σύνδεση με το υγρό στοιχείο. Η κεντρική ιδέα αντιμετώπισης και σχεδιασμού ήταν η επεξεργασία της έννοιας του αργού τουρισμού σε σχέση με την βιωματική εμπειρία του χώρου καθώς και της υλικότητας.
Ο αργός τουρισμός εμφανίζεται στην Ιταλία ως διαμαρτυρία ενάντια στο γρήγορο φαγητό. Το γρήγορο φαγητό επικρύθηκε στο ότι δεν αξιοποιούσε σωστά τα τοπικά προιόντα και μετέτρεψε την μαγειρική σε κοινωνικό γεγονός στην βιομηχανία. Αυτή η αντίληψη επεκτάθηκε και στον τουρισμό ενάντια στον μαζικό. Ο αργός τουρισμός, εκτός από την προσωποποίηση των παρεχόμενων υπηρεσιών, βασίζεται στην ανεξάρτητη διεύρυνση από την πλευρά του επισκέπτη με ένα αειφόρο τρόπο. Η διερεύνηση αυτή στηρίζεται στη συμμετοχή των επισκεπτών στα τοπικά δρώμενα , είτε αυτά αφορούν τον πολιτισμό τα ήθη και τα έθιμα του όπου , είτε μέσω της βιωματικής εμπειρίας του χώρου διαμονής του. Αυτό μπορεί να συμβεί δίνοντας την ευκαιρία στον επισκέπτη να βιώσει την υλικότητα,το περιβάλλον και το τοπίο. Η αειφορία, οι εμπειρίες, η διαμονή και οι εξατομικευμένες περιηγήσεις έδειξαν ότι ο Αργός Τουρισμός αποτελεί μία μοναδική αγορά η οποία διαχωρίζεται από το μαζικό τουρισμό. Οι αργοί τουρίστες είναι εξερευνητές σύμφωνα με τις τουριστικά τάσεις και ανυπομονούν να ανακαλύψουν την τοπική κουλτούρα.
Η εμπειρία αρχικά διερευνήθηκε μέσα από ορισμένες έννοιες για να μπορέσει να δωθεί η καλύτερη ανάλυση για το πώς ο επισκέπτης μέσω του τοπίου, του χώρου και της κίνησης μπορεί να την βιώσει κάθε φορά διαφορετικά. Μέσω τυπικών σχημάτων δίνεται η έμφαση της εμπειρίας σε σχέση με τον άνθρωπο και των εννοιών που μελετήθηκαν.
Με βάση τα πειράματα και σε σχέση με το υφιστάμενο περιβάλλον ο σχεδιασμός εστίασε στη δημιουργία χώρων όπου η εμπειρία είναι το κύριο χαρακτηριστικό του σχεδιασμού. Το κτίριο αποτελείται από πέντε κτίρια και όχι από ένα ενιαίο και ακολουθεί το φυσικό περιβάλλον με διάταξη δομής αλλά και σε μήκος, έτσι ώστε να ενωθεί με το έδαφος όσο το δυνατόν περισσότερο. Οι όγκοι τοποθετήθηκαν ψηλά με στόχο την πλήρη οπτική επαφή με την θάλασσα.
Η κίνηση ήταν από τα πιο βασικά στοιχεία του σχεδιασμού καθώς η κίνηση έπρεπε να αποτελεί μια σειρά από εμπειρίες στον επισκέπτη. Η κάθε ενότητα και κάθε χώρος θα δημιουργεί μια καινούργια εμπειρία. Δημιουργήθηκαν υπόσκαφοι όγκοι με αποτέλεσμα την εμπειρία του φωτός κάθε φορά με διαφορετικό τρόπο καθώς και την εμπειρία τηs υλικότητας εφόσον σε ορισμένα σημεία νιώθεις το περιβάλλον να εισβάλει στο κτίριο.
Οι όγκοι του κτιρίου δημιουργήθηκαν παράλληλα με το κτηριολογικό πρόγραμμα αλλα πάντα σε σχέση με την κεντρική ιδέα. Ο επισκέπτης κινείται στον χώρο διασχίζοντας μια διαδρομή που διαρκώς οι εικόνες του και οι αισθήσεις του διαφοροποιούνται. Από το χώρο της υποδοχής έως το χώρο των δωματίων καθώς και τουs χώρουs αναψυχήs διαδραματίζεται με σειρά απο ανοίγματα σε διαφορετικά σημεία έτσι ώστε να διαπερνά το τοπίο και το φώς μέσω από συγκεκριμένα σημεία. Ο σχεδιασμός τομών σε κάθε σημείο βοήθησε στο να δημιουργηθούν και να εξηγηθούν οι εμπειρίες του χώρου σε όλο το κτίριο.
Σκοπός και στόχος της εργασίας είναι η τοποθέτηση του ανθρώπου σε ένα χώρο διαμονής που εξερευνά μόνος του τους χώρους μέσα από βιωματικές εμπειρίες του περιβάλλοντος και του φωτός.
