Ακαδημία χορού και χώρος παραστάσεων
Το κτίριο αυτό δημιουργείται για να στεγάσει τις λειτουργίες
μιας ακαδημίας χορού με δικό της χώρο παραστάσεων.
Φοιτήτρια: Γιώτη Ειρήνη
Υπεύθυνος Καθηγητής: κ. Ανδρέας Κούρκουλας
Σχολή: Ε.Μ.Π
Ημερομηνία παρουσίασης : 3 Νοεμβρίου 2011
Ημ.πρώτης δημοσίευσης στο gra: 2011-11-11
Η επιλογή του οικοπέδου έχει να κάνει με την ανάγκη των
καλλιτεχνών για ανταποδοτικά βλέμματα. Αυτά καλλιεργούν τον ναρκισσισμό των
χορευτών, χαρακτηριστικό που κατά κόρων τροφοδοτεί την έμπνευσή τους. Αυτός
λοιπόν, είναι ο λόγος που το κτίριο αυτό εντάσσεται στον πυκνό αστικό ιστό κι
όχι σε κάποιο προάστιο κοντά στη φύση. Συγκεκριμένα επιλέγεται η διασταύρωση
των οδών Κωνσταντινουπόλεως και Περσεφόνης στο Γκάζι διότι συγκεντρώνει
βλέμματα τριών ταχυτήτων, από τη λεωφόρο, το τραίνο, τον πεζόδρομο γύρω από την
πλατεία, σε μια περιοχή που εξελίσσεται σε ένα σύγχρονο πολιτισμικό κέντρο.
Υποχωρώντας προς το μέτωπο της Κωνσταντινουπόλεως το κτίριο
τοποθετείται κατά μήκος των οδών ηπιότερης κυκλοφορίας Δεκελέων και Ζαγρέως.
Αρχικά ως ένας συμπαγής όγκος σχήματος Γ. Στην πορεία όμως η ενότητα του όγκου
αυτού διασπάται από μια δύναμη που αποκτά όγκο και η οποία συμπυκνώνει το
μεγαλύτερο μέρος των κινήσεων στο εσωτερικό του κτιρίου.
Το κτιριολογικό πρόγραμμα περιλαμβάνει Αίθουσες Χορού, Αμφιθέατρα για τα θεωρητικά μαθήματα, Βιβλιοθήκη, Χώρους Διοίκησης, Αποδυτήρια, Εστιατόριο, Café καθώς και Χώρο Θεάτρου μια σκηνή παραστάσεων με χώρο αναμονής. Από τη μία λοιπόν υπάρχουν οι χώροι που εξυπηρετούν τις διαδικασίες εκμάθησης κι από την άλλη αυτοί οι χώροι που εξυπηρετούν την διαδικασία προβολής του αποτελέσματος, δηλαδή της παράστασης.
Η κίνηση που αναφέρθηκε πριν, στο εσωτερικό του κτιρίου, καλείται να περιγράψει μεταφορικά αυτή τη μετάβαση που γίνεται μέσω της λειτουργίας της σχολής από την ερασιτεχνική σχέση του ατόμου με το χορό στην επαγγελματική πλέον σχέση και την παράσταση. Έτσι λοιπόν μια ράμπα που κινείται στις δυο διαγώνιους του όγκου του κτιρίου, όπως συμβαίνει με τους χορευτές στη σκηνή, οδηγεί τους φοιτητές από τις αίθουσες διδασκαλίας στην αίθουσα παραστάσεων που είναι ο τελικός σταθμός αυτής της διαδρομής.
Στην πορεία της η ράμπα αυτή έχει διαχωρίσει σε επιμέρους
στοιχεία τον αρχικό, συμπαγή όγκο που αυτοί αποτελούσαν και τους έχει αφαιρέσει
την ευκλείδεια κανονικότητά τους προκειμένου αυτοί να έχουν τη μεγαλύτερη
δυνατή καθαρότητα σε κάτοψη, δηλαδή να μην τέμνονται ούτε από το δάπεδο αλλά
ούτε και από την οροφή της ράμπας, παρά μόνο σε ένα σημείο κάθε φορά, το οποίο
αποτελεί και την είσοδο προς αυτόν τον χώρο.
Έτσι σεβόμενο τις σύγχρονες αντιλήψεις για τη σχέση χορού
και σώματος με την απομάκρυνση από την παραδοσιακή ισορροπία και τον κατακόρυφο
άξονα, το κτίριο αυτό δείχνει να κινείται και να προσπαθεί να ισορροπήσει
δεχόμενο τις δυνάμεις που προέρχονται από το εσωτερικό της κλειστής διαδρομής -
ράμπας, δυνάμεις οι οποίες προέρχονται από την ίδια την πορεία των ατόμων μέσα
σε αυτήν.
