Διπλωματική εργασία: Αφηγηματική περιπλάνηση – Η
περίπτωση της πολυκατοικίας
Φοιτήτρια: Αλίκη Χαμαλίδου
Επιβλέπων:
Δημήτριος Κονταξάκης
Σχολή: Α
Π Θ, 2020
Εστιάζοντας
πάνω σε μία υπερδραστήρια περιοχή της Θεσσαλονίκης, η διπλωματική αφορά μία
αστική επέμβαση στη θέση ενός εγκαταλελειμμένου κτιρίου επί της Εγνατίας
Οδού. Πρόθεση η δημιουργία ενός αφηγηματικού μοτίβου δημόσιας κατοίκησης,
εμπνευσμένη από τους χώρους των ταινιών του Κριστόφ Κισλόφσκι.
Βασική
πρόκληση αποτέλεσε η μελέτη της φαινομενικά ανοίκειας περιοχής την οποία αν και
διασχίζουμε καθημερινά, εξυπηρετεί συνήθως ως ένα αναγκαίο πέρασμα για να
κατευθυνθεί κάποιος σε πιο ιδανικά οικοδομικά τετράγωνα. Η ανάγκη αναζήτησης
μιας πιο σύνθετης ανάγνωσης μετέτρεψε την ανάλυση σε ένα παιχνίδι. Η περιοχή
χωρίστηκε, κάθε κομμάτι αποδόθηκε ως ένα πορτρέτο ανθρώπινο το οποίο και
αποτυπώθηκε σε μικρές μακέτες από μπετό και ανταλλακτικά συρραπτικού.
Προέκυψε
ένας τελικός ψυχογεωγραφικός χάρτης, ο οποίος συνοψίζει τις μεταβολές της
περιπλάνησης στην περιοχή και τις αφορμές τους. Αυτές αποδόθηκαν σε τέσσερα
χωρικά πρότυπα που θα πλέκονται σε μορφή αφήγησης κυκλικού μοτίβου για να
δημιουργήσουν τη σύνθεση του κτιρίου. Το κάθε ένα μέσα από τη δομή, το φωτισμό
και την υλικότητα θα λειτουργεί ως μία αφορμή για να κινηθείς μέσα στο κτίριο
διαφορετικά.
Κόμματι της
εργασίας υπήρξε και ο σχεδιασμός μίας αιώρας ως αστικός εξοπλισμός που θα δίνει
ταυτότητα στο κτίριο, η οποία ακολουθεί τον κύκλο ενός κουκουλιού, το οποίο και
στο τέλος αποκαλύπτει και την εσωτερική του δομή. Η αιώρα, χωρητικότητας δύο
ατόμων έρχεται και φωλιάζει σε μεταλλικά πλαίσια τοποθετημένα στους ορόφους του
κτιρίου για εξοικονόμηση χώρου.
Η τελική
σύνθεση προσπαθεί να ανατρέψει την απωθητική πρώτη εντύπωση του υπάρχοντος
κτιρίου, η οποία αντικατοπτρίζει την ίδια την περιοχή. Ενσωματώνει τη στάση
λεωφορείου που βρίσκεται δίπλα, δημόσιους χώρους σε μορφή μπαλκονιών, χώρους
έκθεσης για επιχειρηματίες, τέσσερεις μικρές κατοικίες με ιδιωτικούς χώρους για
εργασία, και ένα μικρό καφέ στο δώμα. Το αποτέλεσμα είναι ένα κτίριο με υβριδική
χρήση, ένα σύνολο αφορμών για τον περαστικό της περιοχής να εξερευνήσει, να
αποκτήσει δηλαδή αλληλεπίδραση με την συγκεκριμένη περιοχή.
________________________________________________________________
Project Title: Narrative wanderscapes – The case of an
apartment building
Student: ChamalidouAliki
Supervisor: DimitriosKontaxakis
Course: Diploma Thesis
Institution: School of Architecture, Aristotle
University of Thessaloniki, 2020
Focusing on a severely active area
in the center of Thessaloniki, the thesis revolves around an urban intervention
that will reside in place of an abandoned apartment building. The project
suggests a narrative prototype of public habitation inspired by the spatial
qualities found in the Three colors Trilogy analysis of director Krzysztof Kieślowski.
-The area was studied in depth which
was the main challenge of the project, due to the seemingly unwelcome nature of
this part of the center. It serves mainly as a passage that connects the
university campus with the historical center, it fails to provide reasons for
us to stay in place or rest, usually we pass through in a quick pace. However
it was essential to search for a more complex survey of the urban tissue. The
analysis became a type of play, for each part of the area a humain portrait was
created, then each portrait was translated in cement with metallic components.
This vocabulary lead to a final map,
a summary in a circular pattern that describes the change in modes of walking.
This pattern was divided in four scenarios that will intertwine and create our
synthesis. Each scenario uses a certain
structure, lighting and material that produce a trigger inside the building,
that can either awaken the user or diffuse the tension, recreating this
storytelling circle. The result is a public space with narrative qualities,
full of question marks, reasons to search this layout and perhaps interact with
the space.
The project includes the design of a
hammock, as equipment used instead of a bench that can fit in two people. The
inspiration comes from the shell of a cocoon, a protective shell necessary for
it’s owner in order to gain confidence to introduce himself to the outside
environment, when he is ready to leave his own privacy-
-The focus of the design is to take
as little space as possible. The wooden skeleton of the hammock is created to
nest inside a metal frame. These frames, 4 meters long, are placed all over the
building.
By shift and rotation, the two
movements unfold the fabric in order for the hammock to be used.
The original building mirrors the
unfamiliar impression of the area, feels uncanny. By trying to reverse its
nature, the result is a hybrid in its function. It incorporates the bus stop
that is nearby, some public resting spots like balconies, four small residences
on the upper floors with their own working place, spaces for entrepreneursto
showcase their work inside the building, and finally a small rooftop cafe. The
ambition is to create some reasons to stay and explore, an experience that
evolves the overall impression of the area.
