Τίτλος διπλωματικής: !FoodRail: Τροφο-δοτώντας το ταξίδι
Φοιτητές: Μαρία Κοϊνίδου, Ελένη Παπαντωνίου
Επιβλέποντες: Σταύρος Βεργόπουλος, Απόστολος Καλφόπουλος
Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
17 Φεβρουαρίου 2016
Καθώς η Αρχιτεκτονική σχολή του ΑΠΘ επιτρέπει στους φοιτητές να επιλέξουν οι ίδιοι το θέμα της διπλωματικής τους εργασίας σχεδιασμού, ο στόχος/πρόκληση για τη δική μας ομάδα ήταν να σχεδιάσουμε ένα τρένο που ταξιδεύει ανά τον κόσμο, διαδίδοντας ταυτόχρονα το κόνσεπτ του Slow Food και του γαστρονομικού τουρισμού. Από κάθε τόπο που επισκέπτεται, το τρένο έχει τη δυνατότητα να προμηθευτεί ιδιαίτερες πρώτες ύλες αλλά και επιβάτες, που μπορούν να επιβιβαστούν ή να αποβιβαστούν από αυτό. Η βασική δομή του αποτελείται από 13 τύπους βαγονιών, που φιλοξενούν τα στάδια του κύκλου της τροφής: καλλιέργεια, αρχική επεξεργασία, αποθήκευση, προεργασία, μαγειρική, κατανάλωση, ανακύκλωση. Πρόκειται για ένα σύστημα που λειτουργεί τόσο με κάποιο μόνιμο προσωπικό, όσο και με τη συμμετοχή ταξιδιωτών που επιθυμούν να συμμετέχουν στη διαδικασία παραγωγής τροφής. Κατά διαστήματα το τρένο κάνει στάση για να διοργανώσει υπαίθρια ή και στεγασμένα γαστρονομικά φεστιβάλ, που περιλαμβάνουν επίσης αγορά προϊόντων από παραγωγούς και άλλα events.
Μανιφέστο // Λέξεις κλειδιά
Σπόρος // Η αρχή του κύκλου της ζωής. Ο σπόρος εμπεριέχει την έννοια της χωρικής ταυτότητας, την προσαρμογή ή μη στις ειδικές συνθήκες του εκάστοτε περιβάλλοντος, την πιθανή απόκλιση στο παραγόμενο αποτέλεσμα.
Μεταβολισμός // Η εξελικτική πορεία ενός ζωντανού συστήματος - οργανισμού. Μία (αέναη) διαδοχή καταστάσεων που εναλλάσσονται, συμμετέχοντας σε μία μη πεπερασμένη ανακύκλωση.
Πολύ - Τοπικότητα // Η «γεύση της γης». Η άρρηκτη σχέση μιας περιοχής με τα προϊόντα που παράγει. Η μορφολογική ποικιλία του εδάφους, η υγρασία, το φως, το υψόμετρο. Η καλλιέργεια, η πρώτη ύλη, οι διαφορετικές θεωρήσεις στην επεξεργασία της τροφής. Ένα σύνολο παραγόντων, ανοιχτό σε αλχημείες και πειράματα - ένα καλειδοσκόπιο γεύσης.
Ταξίδι // Η εναλλαγή εμπειριών. Ο άνθρωπος - εξερευνητής. Οι γεύσεις ως κομμάτι της «διαλέκτου» κάθε τόπου. Ο γαστρονομικός τουρισμός ως πολιτισμικό φαινόμενο.
Βίωμα // Η γεύση (και η όσφρηση) ως έναυσμα για την ενεργοποίηση μιας μνήμης. Μια αίσθηση που καλλιεργείται σε βάθος χρόνου από βιωματικές εμπειρίες, για να προκαλέσει σε ανύποπτο χρόνο αναπάντεχους συνειρμούς.
Συνέργεια // Η παρασκευή και κατανάλωση της τροφής. Η συμβίωση. Η δημιουργία κοινότητας.
Ελκυστής // Η διαφορετική προσέγγιση της εστίασης. Ένας χώρος όπου μαγειρεύονται υλικά και ιστορίες. Μια κινούμενη μηχανή παραγωγής γεγονότων (events).
Συμπόσιο // Η συντροφικότητα: Η τροφή-μαζί. Το γεύμα ως τελετουργικό ευφορίας και επικοινωνίας. Η μετατροπή της τάξης σε αταξία ως ίχνος της παρουσίας ζωής. Η διάκριση μεταξύ των ρημάτων “γευματίζω” και “τρώω”, με το πρώτο να εμπεριέχει την έννοια της συλλογικότητας, ενώ το δεύτερο να υπονοεί την απλή κατανάλωση
