GRAD Review: Δ025.20 | Intersecting Creativity Paths_ Δίκτυο Δραστηριοτήτων στη Β' πλαζ Βούλας

Διπλωματική εργασία: Intersecting Creativity Paths_ Δίκτυο Δραστηριοτήτων στη Β' πλαζ Βούλας

Φοιτήτρια: Απέργη Μαριάννα

Επιβλέπων: Τηλέμαχος Ανδριανόπουλος

Σχολή: ΕΜΠ, 2020

Σε ένα γνώριμο παράκτιο κενό του Σαρωνικού, ξεκινά η αναζήτηση «ενός μέλλοντος για το παρελθόν μας»¹, ως πυρήνα της παρούσας διπλωματικής εργασίας. Σημείο εκκίνησης η Β’ πλαζ βούλας, παραλία μεγάλης έκτασης, που παρατηρείται έντονη υποβάθμιση.

1. Κονταράτος Σάββας, Αρχιτεκτονική και παράδοση, Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 1986, σελ.43

Αντικείμενο της διπλωματικής είναι η δημιουργία ενός δικτύου δραστηριοτήτων με κορμό τρία ελεύθερα στέγαστρα που φιλοξενούνται στην παραλία σχεδιασμένα από τον Ιωάννη Τριανταφυλλίδη την εποχή του ΕΟΤ.

Τα έργα του ΕΟΤ χαρακτηρίζονται από υπερ συγκέντρωση δραστηριοτήτων, ενώ παράλληλα βασίζονται στο ελληνικό τοπίο που λειτουργεί ως εργαλείο συνέχειας από το παρελθόν έως το παρόν. Αρχιτεκτονικό χαρακτηριστικό των στεγάστρων είναι η προκλητική εμφάνιση του φέροντα οργανισμού και η αντίθεση ανάμεσα στο πολύ χαμηλό ύψος συγκριτικά με την μεγάλη έκταση του στεγάστρου. Παρά όμως τις δυσανάλογες διαστάσεις οι μορφές αυτές αποπνεύσουν κομψότητα που μπορεί να σταθεί περήφανα στην σημερινή αρχιτεκτονική.

Σχεδιαστική αφετηρία αποτελούν στοιχεία της μορφολογίας του γηπέδου όπως η ανενεργή γωνία και το τριγωνικό σχήμα αλλά και της υπάρχουσας πρότασης, όπως η παράλληλη ανάπτυξη των αξόνων που ορίζουν τις κατευθυντήριες γραμμές για την ανάπτυξη του δικτυού.

Στόχος της επέμβασης είναι η αποκατάσταση «της δυναμικής συνολικότητας» του αρχιτεκτονήματος, αφήνοντας αναλλοίωτη της οπτική της απλότητας του σχεδιασμού του Τριανταφυλλίδη, ενώ παράλληλα επιτυγχάνεται η αναζωπύρωση της κάποτε εγκαταλελειμμένης παραλίας της Βούλας. Η στρατηγική είναι το σύνολο του δικτύου να απευθύνεται σε όλες τις κοινωνικές ομάδες και να είναι ενεργό όλες τις ώρες της ημέρας.

Το αρχιτεκτονικό λεξιλόγιο του δικτυού βασίζεται στην ανάπτυξη δυο έκκεντρων αξόνων κάθετων μεταξύ τους και εκ των οποίων ο ένας δημιουργείται εκ νέου, ενώ ο δεύτερος προϋπάρχει φιλοξενώντας τις μορφές. Πάνω σε αυτόν και με το εργαλείο του πολλαπλασιασμού δημιουργείται το δίκτυο των στεγάστρων -μιμούμενο το στέγαστρο του Τριανταφυλλίδη- δημιουργώντας έτσι τη στεγασμένη κίνηση.

Με την τοποθέτηση υπαίθριων, ημιυπαίθριων και κλειστών χώρων δραστηριότητας ολοκληρώνεται η ανάπτυξη του δικτύου. Η στεγασμένη κίνηση διασχίζει τους κλειστούς χώρους, δημιουργώντας δύο αλληλεξαρτώμενα τμήματα διαφορετικής σημασίας και χρήσης. Ενσωματώνοντας το στέγαστρο στο κέλυφος του κλειστού χώρου επιτυγχάνεται ροή και αρμονική συναρμογή των δύο στοιχείων του δικτύου.

Οι δραστηριότητες χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες ως προς τη χρήση του: τη ψυχαγωγία, τον πολιτισμό, και την άθληση. Κάθε δραστηριότητα διατηρεί την αυτονομία της, επιτυγχάνοντας όμως την αρμονική αλληλεπίδραση του συνόλου. Τοποθετούνται δραστηριότητες που αφορούν την ‘άθληση όπως γήπεδα (ποδοσφαίρου, volley, beachvolley, basket), χώρος για ping-pong και αναρρίχηση κ.α. Η ψυχαγωγία φιλοξενείται στους χώρους προβολής ταινιών, επιτραπέζια παιχνίδια, παιδική χαρά, ενώ το πολιτιστικό στοιχείο εκπροσωπείτε από προγράμματα εκπαιδευτικού ενδιαφέροντος και τους πυρήνες εθελοντισμού και ένταξης ατόμων με ειδικές ανάγκες. Όλη η χρήση του δικτύου βασίζεται στοιχείο της συναναστροφής και της διάδρασης τόσο των χρηστών μεταξύ τους όσο και με το περιβάλλον.

Ο σχεδιασμών υπαίθριων διαμορφώσεων αλλά και η επιλογή της κατάλληλης φύτευσης πλαισιώνουν και ολοκληρώνουν το σύνολο της πρότασης. Η κυκλική ποδηλατική διαδρομή είναι η συνθετική απόληξη του δικτύου, η οποία τοποθετούμενη πάνω σε ψηλά μεταλλικά υποστυλώματα και περιβαλλόμενη από ψηλά πεύκα με σκοπό να δίνει την αίσθηση ότι αιωρείται, αποτελεί το φυσικό όριο προσιτό από όλο τον κόσμο.

Εικόνες: