Τίτλος: Sygrou Fixed:
Φόρμες Μετάχρησης
Φοιτήτρια: Λουκία Πεκλάρη-Μέη
Επιβλέπων: Βασίλης Στρουμπάκος
Σχολή: Πανεπιστημίου Πατρών
Αφορμή της
έρευνας αποτέλεσε η ερευνητική εργασία της Πεκλάρη- Μέη Λουκίας "Μετάχρηση
και πολλαπλασιασμός σε αρχιτεκτονικές δομές" και ειδικότερα η έννοια της
μετάχρησης, η οποία ορίζεται σύμφωνα με την ίδια, ως η τροποποίηση ενός αντικειμένου
για τη χρήση του με διαφορετικό σκοπό από τον αρχικό, σε τέτοιο βαθμό ώστε
τουλάχιστον κάποια από τα αρχικά χαρακτηριστικά του να διατηρούνται, ως απόδοση
του αγγλικού όρου repurposing.
Σε αυτήν την εργασία διερευνάται η μετάχρηση
κυριολεκτικά, με τη δημιουργία φυσικών μοντέλων με μη δομικά υλικά, αλλά και
μεταφορικά ως ένα μορφολογικό δάνειο μέσω της ψηφιακής προσομοίωσης
μεταχρησιμοποιούμενων αντικειμένων.
Συγκεκριμένα, στην παρούσα μελέτη οι
πειραματισμοί ξεκινούν με τμήματα από χάρτινα και πλαστικά μπουκάλια, των
οποίων η συμπεριφορά και τα όρια της παραμόρφωσης τους καταγράφονται,
αναλύονται και ομαδοποιούνται.
Ειδικότερα, μελετάται η επίδραση σημειακών και
επιφανειακών εξωτερικών δυνάμεων στο σύστημα, η θέση και η ροπή αυτών, η
διαφορετική σύσταση του συστήματος με υλικά διαφορετική αντοχής και ευκαμψίας,
αλλά και συνδεσμολογία διαφορικής ελαστικότητας.
Σε επόμενο στάδιο, με σκοπό να
παραμετροποιηθεί αλλά και να κατανοηθεί εκτενέστερα η συμπεριφορά ενός τέτοιου
πολύπλοκου συστήματος, το σύστημα μεταφέρεται σε ψηφιακό περιβάλλον.
Η τελική
μορφή του συστήματος αποτελεί ένα υβρίδιο με χαρακτηριστικά τόσο των φυσικών
ερευνών όσο και των ψηφιακών, του οποίου η καμπύλωση μελετάται χωρικά και σε
σχέση με την ανατομία του ανθρώπινου σώματος. Το αποτέλεσμα είναι μια ευρεία
τυπολογία εστιών και μεταβατικών -μεταξύ αυτών- χώρων, που εμπεριέχουν
διακύμανση από το κλειστό στο ανοιχτό και από το πυκνό προς το αραιό με
κυρίαρχη τη δύναμη της στρέψης, θέτοντας το σύστημα σε μορφές που επιλύουν την
ανάγκη της στέγασης, του χωρίσματος και του εδάφους χωρίς περαιτέρω συνθετικά
εργαλεία.
Η τυπολογία προσαρμόζεται στην ιδιαίτερη περιοχή του
οικοπέδου και επιλύεται κατασκευαστικά. Συγκεκριμένα, η τυπολογία συγκροτεί τη
δημιουργία ενός υπαίθριου πάρκου με ένα ευρύ φάσμα χρήσεων που τοποθετείται
στον κεντρικό κυκλοφοριακό κόμβο στην έξοδο του τραμ και του αττικού μετρό στη
στάση Συγγρού Φιξ, μεταξύ των λεωφόρων Συγγρού και Καλλιρόης, γειτνιάζοντας με
το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.
Οι υπάρχουσες ροές κίνησης διατηρούνται
και η κυριότερη εξ αυτών, μεταξύ των στάσεων μετρό και τραμ ενισχύεται μέσω της
κοινής τους στέγασης και της σύνδεσης τους. Τέλος, αυτή σύνθεση αντιμετωπίζεται
και επιλύεται ως ελαφριά κατασκευή από επιμέρους τμήματα τρισδιάστατης
εκτύπωσης που συναρμολογούνται επιτόπου σε κάθε περίπτωση.
__________________________________________________________________________
Title: Sygrou Fixed: Forms of
Metachrisis
The project Sygrou Fixed: Forms of Metachrisis is a result of extensive
experimenting and design research, around the sectors of computational design,
simulation and fabrication process. The goal of the project is the invention,
description and analysis of a design, construction and mostly morphological
system, whose application is investigated indicatively in the city of Athens,
in an urban scale. Stimulus for the start of this research is Peklari-Mei
Loukia’s research thesis ‘Metachrisis and multiplication in architectural
structures’, and especially the term ‘Metachrisis’, which is defined by the
writer -as a translation of the English term ‘repurposing’- as the adjustment
of an object, to serve a different use than the one that it has been designed
for, but maintaining at least some of its original characteristics. In this
thesis, metachrisis is being investigated literary, through physical model
making, but also figuratively, as morphological trigger through digital
simulation of the repurposed objects. Particularly, in the present project the
experimentation initiate from sections of paper and plastic bottles, whose
behavior and distortion limits are being recorded, analyzed and clustered.
Specifically, we studied the effect of forces applying pressure locally on the
system and as a whole, the location and the direction of these forces, the
different durability and flexibility of the system’s composition materials, as
well as the conjunction elasticity. In the next stage, the system is being
transferred into e digital environment, in order for his behavior to be
parameterized, and it’s complexity, more extensively discovered. The final form
of the system is a hybrid with the characteristics of both physical and digital
investigation, while its curves are being studied spatially, and in
relationship with the human body anatomy. The result is a range of typologies,
operating as functional centers and transitional spaces, that enclose
fluctuations from “closed’’ to ‘’open’’, and from ‘dense’ to ‘sparse’ with the
rotation force being the most dominant one, which brings to system to
formations that resolves the need of a horizontal terrain for ground or
sheltering and a vertical one for separation requirements, without any
additional composition tool.
The
typology is being adjusted in the distinctive area of the site and resolved in
constructive matters. In more detail, the typology comprises an open-air
versatile park that is located in a central traffic junction of the tram
station and subway exit of Sygrou Fix, among the Kallirois and Sygrou Avenue,
abutting the Museum of Modern Art. The site’s shape has a specific nature as it
is long and narrow, with absence of usage different from circulation and is
situated in between to considerably different areas, in a matter of traffic,
financial and maintenance level, the areas of Koukaki and Neos Kosmos. It is a
spot in Athens being crossed by thousands of pedestrians every day, however, it
does not invite them for further staying. The design proposal suggests a series
of consecutive open-air and semi-open-air spaces that have a range of privacy
degrees and spatial qualities that can host athletic, kids recreation, music
and exhibition events, composing an urban lounge. The existing traffic flows
are maintained and the most significant of them, between the metro and the tram
station, is amplified through their mutual sheltering connection. Lastly, the
synthesis is being faced as a light structure with individual 3d-printed
particles, assembled on site in every occasion.