Αρχιτεκτονικό γραφείο : CC Arquitectos
Ο Manuel Cervantes Céspedes (γεν.Μεξικό, 1977) είναι αρχιτέκτονας με έδρα την πόλη του Μεξικού. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Anahuac στο Μεξικό και το 2004 ίδρυσε το αρχιτεκτονικό γραφείο CC ARQUITECTOS / MANUEL CERVANTES CESPEDES, με το οποίο έχει αναπτύξει διάφορα έργα ως επί το πλείστον οικιστικά, υποδομών δικτύων μαζικών μεταφορών κατόπιν ανοικτών διαγωνισμών (CETRAM, TOD) και τουριστικά σε διάφορες πόλεις ανά τον κόσμο. 'Εχει διδάξει διευθύνοντας εργαστήρια και δίνοντας διαλέξεις σε πληθώρα Πανεπιστημίων (Μεξικό, Η.Π.Α, Ισπανία, Πορτογαλία). Είναι μέλος του Εθνικού Συστήματος Καλλιτεχνικών Δημιουργών (FONCA) από το 2016, και έχει διακριθεί σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Ενδεικτικά: Βραβείο Emerging Voices από το Architectural League της Νέας Υόρκης (2015) , βραβείο Architectural Review Emerging Architecture (2014), Luis Barragan Lifetime Achievement από το Σύλλογο Αρχιτεκτόνων του Μεξικού / CAM-SAM (2013), πρώτο βραβείο στην κατηγορία Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού στη XIX Pan-American Architecture Biennale de Quito (2014), ενώ το έργο του έχει αναγνωριστεί με αργυρά μετάλλια στις Εθνικές Μπιεννάλε των ετών 2018, 2016, 2014, 2012, 2010. Σημαντικά έργα του είναι οι υποδομές μαζικών μεταφορών στο Ciudad Azteca(2010) - El Rosario(2011) - Cuatro Caminos(2014), οι μελέτες κατοικιών Finestre Villas(2011), El Mirador House(2013), Casa Santana(2015), Casa Salazar(2017), καθώς και οι διοικητικές εγκαταστάσεις για τη Frexport(2007) και τη Next Vegetales(2014) στο Μεξικό. Κυκλοφορούν μονογραφίες του από τις εκδόσεις Arquine(2016) και El Croquis(2018).
Ο Manuel Cervantes Céspedes έχει επηρεαστεί, όπως ο ίδιος αναφέρει, από το αρχιτεκτονικό ιδίωμα του «Μεξικάνικου Μοντερνισμού», ενσωματώνοντας στο «Διεθνές Στυλ» εκσυγχρονισμένα στοιχεία από την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του τόπου του. Στοιχεία από τα κληροδοτήματα της προ-ισπανικής περιόδου, καθώς και μεσογειακά στοιχεία που πηγάζουν από την Ισπανική κατάκτηση θα εμπλουτίσουν τις βασικές αρχές του μοντέρνου κινήματος με στόχο να τονιστεί τελικά ο τοπικός χαρακτήρας της αρχιτεκτονικής του: χρώμα, συνδυασμός υλικών και υφών, αρμονική ενσωμάτωση του δομημένου στο φυσικό περιβάλλον. H σχέση κλειστού και υπαίθριου χώρου, καθώς και η ενδελεχής επεξεργασία του «ενδιάμεσου» ημιϋπαίθριου χώρου αναδείχθηκε σε προτεραιότητα, με βασικά εργαλεία το φως και το νερό. Η όσμωση των παραπάνω στοιχείων στην αρχιτεκτονική του πρακτική είναι ιδιαίτερα εμφανής στις μελέτες κατοικιών και διοικητικών χώρων σε φυσικά τοπία εκτός αστικού ιστού. Ένα ενδιαφέρον παράδειγμα αποτελούν οι διοικητικές εγκαταστάσεις για τη μεξικάνικη εταιρεία υδροπονικής γεωργίας Next Vegetales στο Μεξικό.
Τίτλος έργου : Next Vegetales / Νext Hydroponic Plant Headquarters
Περιοχή : León Guanajuato, México
Επικεφαλής αρχιτέκτων : Manuel Cervantes Céspedes
Συνεργάτης αρχιτέκτων : Lizett Matsumoto
Δομοστατικός Σχεδιασμός : Mauricio Pantoja, Fernando Calleja
Η/Μ : IESH, Samuel Nischli
Αναθέτης έργου : Ιδιώτης
Χρόνος αποπεράτωσης : 2014
Εμβαδόν κλειστών χώρων : 1250 τ.μ.
Φωτογράφιση : Rafael Gamo. Πνευματική ιδιοκτησία CC Arquitectos.
Διακρίσεις έργου : Αργυρό μετάλλιο από τη Μεξικάνικη Μπιεννάλε Αρχιτεκτονικής (2016), Πρώτο Βραβείο Design Icon από το Architectural Digest στην κατηγορία Κτίρια Γραφείων (2015), Τιμητικός έπαινος στη 2η Μπιεννάλε Αρχιτεκτονικής της πόλης του Μεξικού (2015).
Στο αρχιτεκτονικό γραφείο CC Arquitectos ανατέθηκε από τη Next Vegetales η δημιουργία ενός κτιρίου γραφείων στο Λεόν, εντός της αγροτικής περιοχής του Γκουαναχουάτο στο Μεξικό. Ο ιδιοκτήτης έθεσε ως στόχο να κάνει κάτι περισσότερο από την επέκταση της παραγωγικής ικανότητας της επιχείρησής του. Ζήτησε από τον αρχιτέκτονα Manuel Cervantes να σχεδιάσει ένα κτίριο γραφείων το οποίο, «θα βελτίωνε την ποιότητα ζωής των εργαζομένων και θα ισχυροποιούσε τους δεσμούς τους ως ομάδα με κοινό σκοπό». Συνεπώς, βασική σχεδιαστική πρόθεση αποτέλεσε η στέγαση των γραφείων του συγκροτήματος σε ένα χώρο που θα ευνοούσε τη συνεχή αλληλεπίδραση των τμημάτων διαχείρισης, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα αρμονικό περιβάλλον για μια συλλογική εμπειρία συνεργασίας με κοινό σκοπό, απομακρυσμένο από την παραδοσιακή τυπολογία γραφείων με αυστηρή χωρική διάκριση βάσει επαγγελματικής ιεραρχίας και απρόσωπους κλειστούς διαδρόμους μετάβασης.
«Όπως και σε άλλα έργα, διαπίστωσα ότι εργαζόμουν σε μια έκταση χωρίς τα συνήθη όρια που συναντάς στην περίπτωση ενός τυπικού οικοπέδου ή ιδιοκτησίας. Στο συγκεκριμένο έργο, το πεδίο παρέμβασης περιβάλλεται από γεωργικές εκτάσεις με μακρινούς ορίζοντες. Αυτό έγινε το δεύτερο βασικό ερώτημα: Πώς να δημιουργήσεις ένα χώρο εργασίας δίνοντας παράλληλα σε όλο το συγκρότημα την αίσθηση της ανθρώπινης κλίμακας και παρέχοντας οπτικά διαλείμματα από το περιβάλλον και συσχέτιση με τις μονάδες των θερμοκηπίων;»
Ως απάντηση στον αρχικό προβληματισμό του, ο Manuel Cervantes κατανέμει το λειτουργικό πρόγραμμα σε επιμέρους όγκους με ενδιάμεση απόσταση λίγων μέτρων, μια διάταξη που επιτρέπει την ενσωμάτωση χώρων πρασίνου, ταυτόχρονα με την ενθάρρυνση της κινητικότητας και των τυχαίων συναντήσεων μεταξύ των ανθρώπων στους κήπους και στο patio.
Με αυτόν τον τρόπο, αποδίδεται σε ένα κτίριο γραφείων η μικροκλίμακα της γειτονιάς, με την κεντρική αυλή να λειτουργεί ως ένας ανεπίσημος χώρος συναντήσεων των εργαζομένων.
Οι επιμέρους λευκοί πρισματικοί όγκοι του διαμοιρασμένου λειτουργικού προγράμματος οργανώνονται γύρω από τη ζωτικής σημασίας εσωτερική αυλή και αποκτούν πρόσβαση μέσω πλευρικών διαδρόμων.
Το στιβαρό στέγαστρο από οπλισμένο σκυρόδεμα συνδέει τους επιμέρους όγκους των βασικών λειτουργιών, προσφέροντας συγχρόνως ιδανικές συνθήκες θερμικής άνεσης ακόμα και στις μέρες με υψηλά ποσοστά θερμοκρασίας και υγρασίας. Εξασφαλίζεται ο φυσικός αερισμός και η προστασία από το άμεσο ηλιακό φως, ενώ το φως της ημέρας φιλτράρεται μέσω ορθογωνικού ανοίγματος στην πλάκα. Παράλληλα, ορίζει τα επιμέρους καδραρίσματα των οπτικών φυγών προς το αχανές γύρω περιβάλλον.
Το λειτουργικό πρόγραμμα αποτελείται από την υποδοχή(1), το χώρο κατάρτισης(2), το χώρο γραφείων(3), την αίθουσα διαλέξεων και συνεδριάσεων(4), το χώρο εστίασης(5), τους υγρούς χώρους(6) και τις λοιπές υποστηρικτικές λειτουργίες.
Ο αρχιτέκτονας συμπλέκει επιδέξια εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους, δημιουργώντας μια ενδιαφέρουσα αλληλουχία κενών και πλήρων. Το σύνολο των κλειστών χώρων στρέφεται σε ιδιωτικά αίθρια-αυλές, τονίζοντας την έμφαση του αρχιτέκτονα στη σύνδεση με τη φύση και στη συσχέτιση κλειστού με υπαίθριο χώρο.
Χτίζοντας ανάμεσα σε δυο θερμοκήπια έκτασης 10 στρεμ., αξιοποιεί την εγγύτητα με ένα από αυτά για να δημιουργήσει οπτική σύνδεση με την ετήσια παραγωγική διαδικασία. Έτσι, τα γραφεία του διοικητικού προσωπικού διαχωρίζονται με γυάλινα πετάσματα, επιτρέποντας την άμεση οπτική σύνδεση με το εσωτερικό του θερμοκηπίου στη νότια πλευρά.
Στο αίθριο που έρχεται σε επαφή με την αίθουσα στη δυτική πλευρά ανατέθηκε στον καλλιτέχνη Jerónimo Hagerman να παρέμβει εικαστικά. Για το βασικό τοίχο του αιθρίου επιλέγει το κίτρινο χρώμα ως μια έμμεση αναφορά στο χρώμα του προστατευτικού δικτυωτού πλέγματος στο εσωτερικό του θερμοκηπίου.
Ο J.Hagerman συνήθως χρησιμοποιεί φυτά για τις καλλιτεχνικές εγκαταστάσεις του -σε αυτήν την περίπτωση το Cissus antartica- για να δημιουργήσει ένα λαβύρινθο από παγκάκια και κατακόρυφα επίπεδα από το αναρριχώμενο στις ντίζες φυτό, εμπνεόμενος από το υδροπονικό σύστημα του Next.
Στο σύνολο της σύνθεσης χρησιμοποιούνται κατά κύριο λόγο τοπικά υλικά με κριτήριο την αντοχή τους και την ανάδειξη του συνθετικού ρόλου του εκάστοτε αρχιτεκτονικού στοιχείου: λευκός σοβάς στους όγκους των κλειστών χώρων, εμφανές μπετόν στην πλάκα της στέγασης, τοπικό μάρμαρο για τα δάπεδα εξωτερικού και εσωτερικού χώρου, ξύλο καρυδιάς για τα κουφώματα και για στοιχεία του εσωτερικού χώρου, γυαλί στις επιθυμητές θεάσεις, τοπικό πέτρωμα για τα τοιχία της υπαίθριας διαμόρφωσης.
Η σύνδεση με τη φύση, καθώς και μεταξύ του διοικητικού προσωπικού και των εργατών του θερμοκηπίου τέθηκαν ως βασικές συνθετικές παράμετροι, και ομολογουμένως συν-τέθηκαν επιτυχώς. Το Next Vegetales είναι ένας γραφειακός χώρος που επανερμηνεύει την παραδοσιακή τυπολογία γραφείων, εισάγοντας ποιότητες που πιο συχνά συναντά κανείς σε μια κατοικία. Η όλη σύνθεση αποπνέει μια αίσθηση ηρεμίας, οικειότητας και τάξης, γεγονός που λειτουργεί ευεργετικά για τους χρήστες του χώρου, όπως αναφέρουν και οι ίδιοι άλλωστε.
*Αρχεία και πληροφορίες για τη σύνθεση της παρούσας δημοσίευσης παραχωρήθηκαν από το αρχιτεκτονικό γραφείο CC Arquitectos.
