Διπλωματική εργασία: Το κάλεσμα του Μύθου – Η αφήγηση της καμπύλης για το νέο θέατρο Βόλου.
Φοιτήτρια: Αναστασία Μπομπού
Επιβλέπων: Κωνσταντίνος Μανωλίδης
Σχολή: Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, 2021
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Το αντικείμενο της παρούσας διπλωματικής εργασίας αποτελεί απόρροια σκέψεων γύρω από την έννοια του θεάτρου ως μορφή τέχνης, τον κοινωνικό της αντίκτυπο αλλά και την αλληλεπίδραση της θεατρικής λειτουργίας με την κτιριακή τυπολογία που τη στεγάζει. Σκοπός είναι ο σχεδιασμός ενός προσφιλούς υπαίθριου τόπου με επίκεντρο το νέο κτίριο παραστατικών τεχνών στην πόλη του Βόλου μέσω του οποίου το κοινό θα παρασυρθεί και θα βρεθεί αντιμέτωπο με τη φαντασιακή του πραγματικότητα, το θέατρο.
Η αρχιτεκτονική σύνθεση σχεδιάστηκε βάσει τριών συνισταμένων. Γενικότερα βασίστηκε στη μελέτη της ύπαρξης της καμπύλης στην πόλη και πως αυτή εμφανίζεται με σχήματα στον αστικό ιστό, τη σχέση μεταξύ της νέας κτιριακής δομής και της υπάρχουσας αστικής κατάστασης κυρίως με το κτίριο του Δημαρχείου που γειτονεύουν αλλά και ειδικότερα βάσει μίας αφήγησης υποθετικών κινήσεων με πρωταγωνιστές το κοινό αλλά και τους ανθρώπους που υποστηρίζουν το θεατρικό μηχανισμό.
Στο νέο θεατρικό συγκρότημα περιλαμβάνεται ο βασικός κορμός της κατασκευής που στεγάζει 2 είδη αιθουσών αλλά και το θερινό θέατρο στα ανατολικά. Συγκεκριμένα, εντός του κτιρίου υπάρχει μία μεγάλη αίθουσα παραστάσεων, σχεδιασμένη σύμφωνα με το πρότυπο της ιταλικής αίθουσας σχήματος πετάλου όπου κατά την είσοδο σε αυτήν ο θεατής αισθάνεται πως εισχωρεί σε μία ξύλινη κοιλότητα οργανικής φόρμας που παραπέμπει σε σπηλαίωση κορμού κυρίως χάρη στην κυματοειδή οροφή η ύπαρξη της οποίας συνδυάζεται και με την ακουστική λειτουργία του χώρου. Επίσης στο κτίριο ως απόληξη του φουαγιέ δυτικά βρίσκεται μία μικρότερη αίθουσα μουσικής η οποία προορίζεται και για παραστάσεις οξυμένου αλληλεπιδραστικού χαρακτήρα λόγω της μεταβλητότητας τόσο της σκηνής όσο και των θέσεων. Η ελεύθερη ζώνη που συνδέει αυτούς τους χώρους καταλαμβάνεται λειτουργικά κυρίως από το φουαγιέ και στόχος είναι η δημιουργία ενός ροϊκού χώρου ο οποίος θα αποτελεί φυσική προέκταση της υπαίθριας σκηνής, του πάρκου, που περιβάλλει το θέατρο ώστε ο περιπατητής να νιώσει οικειότητα με το θεατρικό χώρο και την τέχνη. Το αρχιτεκτονικό λεξιλόγιο των καμπυλόμορφων στοιχείων που χρησιμοποιείται για την πραγματοποίηση του σχεδιαστικού οράματος στοχεύει στην ενίσχυση της κεντρικής ιδέας πλάθοντας μία ρέουσα διαδρομή όπου κατά τη διάσχισή της ο περιπατητής θα συναντιέται με θεατρικές στιγμές και θα μετουσιώνεται σε θεατή.
Για την ενίσχυση αυτής της κινητικής ατμόσφαιρας επιλέγονται τα έπιπλα της φινλανδικής εταιρείας Artek του Alvar Aalto χάρη στη καμπυλόμορφη και οργανική γεωμετρία που διέπει το σχεδιασμό τους.
